Według mnie każda strona powinna posiadać RSS. Korzystają z niego i tak tylko bardziej zaawansowani użytkownicy, którzy nie klikają w reklamy (bo zazwyczaj używają AdBlocka).
RSS może też jednak służyć do banalnego plagiatowania treści. Na szczęście, można to trochę utrudnić.
W USA większość ludzi zarabiających w Internecie używa programów partnerskich (u nich zwanych afiliacyjnymi). W Polsce na palcach jednej ręki mogę policzyć firmy, które oferują godziwe i sprawiedliwe prowizje.
Może to i jednak lepiej, bo jak zasugerował w 3 odcinku podcastu Smart Passive Income Glen Allsop z ViperChill.com, można im zrobić konkurencję.
W 3 odcinku podcastu Smart Passive Income Glen Allsop z ViperChill.com wskazał trzy kategorie, według których on dobiera tematy na przyszłe strony niszowe.
Znalazłem receptę na brak weny i czasu.
Kilka lat temu często pisywałem artykuły do prasy komputerowej. Okazuje się, że połowa umów nie była przekazaniem autorskich praw majątkowych, lecz tylko licencją na wykorzystanie utworu. W moim przypadku były to licencje wyłączne, które wykluczały używanie przeze mnie utworu w trakcie ich obowiązywania. Inne rodzaje licencji nie muszą jednak tego zabraniać.
Licencje zazwyczaj mają określone ramy czasowe. Po ich wygaśnięciu można wykorzystywać swój utwór w dowolny sposób. Jeśli zakres czasowy nie jest określony, to artykuł 66.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ogranicza czas obowiązywania licencji do pięciu lat.
Tym sposobem zyskałem treść 10 świetnych artykułów, a za 2 lata zyskam drugie tyle :)
Od jakiegoś czasu zastanawiałem się, pod jakim adresem umieszczać kolejne wersje językowe tej samej strony internetowej:
Ostatnie wypowiedzi Matta Cuttsa na Google Webmaster Help i trochę doświadczenia wreszcie przyniosły jednoznaczną odpowiedź.