WordPress rzadko, ale jednak czasami potrafi wyświetlić białą, pustą stronę – czy to po stronie użytkownika, panelu administracyjnego, bądź w obu tych miejscach.
W podglądzie kodu strony często widnieje tylko:
</body></html>
Zlokalizowanie przyczyny jest często trudne, więc postanowiłem zebrać swoje doświadczenia w tym wpisie.
W phpMyAdmin dane liczby rekordów tabeli są dla tabel dużych (powiedzmy 10 tyś. i więcej rekordów) podawane szacunkowo (i przy każdym sprawdzeniu zazwyczaj inaczej!), w szczególności dla tabel InnoDB, które są obecnie standardem. Liczba taka poprzedzana jest znakiem tyldy ~, często wzrokowo pomijanym. Różnica często jest nawet dwukrotna.
Aby sprawdzić faktyczną liczbę rekordów, należy wykonać komendę:
SELECT COUNT(*) FROM NAZWA_TABELI;
WordPress posiada mechanizmy zwane filtrami i hakami, których można używać do zmiany sposobu działania funkcji zdefiniowanych np. we wtyczkach.
Nie zawsze jednak jest możliwe użycie tego mechanizmu - często autor wtyczki po prostu go nie przewidział lub należałoby wycofać jedną funkcję, by móc zarejestrować swoją z zagnieżdżeniem wielu innych funkcji tylko po to, by zmienić 1 linię kodu w jakiejś zagrzebanej funkcji pomocniczej. To jest skomplikowane i powoduje, że przy pierwszej lepszej aktualizacji i tak wtyczka nie będzie działać poprawnie, skoro znaczną część jej kodu zapisujemy na stałe np. w pliku functions.php motywu.
Nadpisywanie funkcji powinno zaś być możliwie odporne na przyszłe aktualizacje wtyczki.
Na szczęście da się to zrobić.
WordPress posiada dobrze zbudowany system szablonów, ale czasem nie jest jasne, czy za wyświetlenie danej strony odpowiada plik front-page.php, czy home.php (różnica dosyć subtelna, front-page.php to szablon dla strony ustawionej w menu Ustawienia -> Czytanie w polu “Strona główna”, a home.php – dla “Strony z wpisami” w tym samym miejscu panelu), czy też używa page.php, index.php, a może czegoś innego.
Z pomocą przychodzi wtyczka What The File, która wyświetla u góry paska administracyjnego informację, jaki plik szablonu jest używany na danej podstronie:
Mam ustawione kilka kont Gmail, które automatycznie importują się do mojego głównego konta, dzięki czemu wszystko mam w jednym miejscu.
Import robiony jest przez protokół POP3. Protokół IMAP nie jest dostępny między dwoma kontami Gmaila – działa tylko między Gmailem i jakimś zewnętrznym klientem poczty.
Problem w tym, że POP3 pobiera pocztę jedynie z folderu Odebrane. Jeśli jakiś e-mail będzie zakwalifikowany przez pierwsze konto Gmailowe jako SPAM, to na drugie – główne konto – nie będzie wcale pobrany.
Nie można więc ani wygodnie zobaczyć SPAMu wysłanego na pierwotne konto i przejrzeć go, ani ustawić filtrów na głównym koncie, które by obejmowały konto pośredniczące.