Prosty sposób na przyjemne, delikatne tło pod tekst nagłówkowy w CSS3:

text-shadow: 0px 4px 3px rgba(0,0,0,0.4),0px 8px 13px rgba(0,0,0,0.1),0px 18px 23px rgba(0,0,0,0.1);

Przykład:

Zaczerpnięte z Design Hack.

Do sprawdzenia, jaka czcionka występuje w obrazie, można użyć usługi What The Font. Alternatywą, znalezioną w Google, jest What Font Is.

Można też wykrywać czcionki innymi sposobami, ale nie wydają się zbyt skuteczne.

WordPress posiada dobrze zbudowany system szablonów, ale czasem nie jest jasne, czy za wyświetlenie danej strony odpowiada plik front-page.php, czy home.php (różnica dosyć subtelna, front-page.php to szablon dla strony ustawionej w menu Ustawienia -> Czytanie w polu “Strona główna”, a home.php – dla “Strony z wpisami” w tym samym miejscu panelu), czy też używa page.php, index.php, a może czegoś innego.

Z pomocą przychodzi wtyczka What The File, która wyświetla u góry paska administracyjnego informację, jaki plik szablonu jest używany na danej podstronie:

Korzystając z serwisu TripAdvisor trafiłem na bardzo przydatną funkcjonalność: podpowiadanie w polu szukania ostatnio odwiedzonych podstron serwisu.

Zazwyczaj bardziej kojarzy się serwis, w którym się szukało (np. po layoucie), a mniej konkretną znalezioną podstronę (w tym przypadku miejsce na nocleg).

W przypadku TripAdvisora ma to dodatkowe znaczenie, bo na środku ich strony głównej jest właśnie wyszukiwarka, a nie jakieś polecane miejsca.

Poniżej screenshot.

Bank Millennium wprowadził niedawno ciekawe zabezpieczenie. Otóż pozwala on ustawić obrazek bezpieczeństwa, który widoczny jest po wpisaniu loginu, a przed wpisaniem hasła.

Sens tego jest taki, by użytkownik mógł zorientować się przed podaniem hasła, że nie jest na oficjalnej stronie banku, bo pokazywany obrazek nie zgadza się z tym, który ustawił.

Wprowadza to jakieś zabezpieczenie, ale łatwe przecież do ominięcia – podszywająca się witryna musi tylko wpisać login na stronie banku i zobaczyć, jaki obrazek się wyświetli, a następnie pokazać go Internaucie.

Według mnie lepszym mechanizmem byłoby pokazywanie tego obrazka dopiero po zalogowaniu użytkownika.

Wprawdzie hasło zostałoby już wtedy wykradzione, ale byłoby to zdecydowanie cięższe do podrobienia, niż obecny mechanizm.

Drugą wadą wdrożenia tego rozwiązania jest możliwość korzystania tylko z udostępnianych przez bank 10 czy 12 obrazków, bez możliwości wgrania własnego. Użytkownik z pewnością by zauważył brak jego zdjęcia z wakacji, natomiast brak zdjęcia jakiegoś kotka może mu umknąć.

Niemniej, rozwiązanie jest innowacyjne i ciekawe. Gdyby je dopracować we wspomnianych względach, byłoby skutecznym zabezpieczeniem.